Tandvleesbehandelingen

Deze behandelingen kunnen foto’s en video’s bevatten die voor sommige mensen als schokkend ervaren kunnen worden

Dubbele kroonverlenging t.b.v. een driedelige brug

Deze patiënt mist in de linker onderkaak de eerste grote kies. De patiënt wilde graag een vast zittende vervanging voor de ontbrekende kies en daarbij kwam ook, dat hij graag de buurtanden wilde laten kronen. We hebben toen besloten om daar een brug te maken, waarbij er dus kronen worden geplaatst op de kiezen aan weerszijde van de open plek, met tussen de twee kronen een vastzittende ‘zwevende kroon’.
Ik kwam toen met het volgende probleem te zitten: De patiënt had de twee kiezen gedurende zijn leven zo versleten, dat ik bij de kroonomslijping van de achterste kies, zeker met de boor in de zenuw terecht zou komen. Het tweede probleem was, dat als ik de twee kiezen zou omslijpen voor de kronen, de kiezen zodanig verlaagd zouden worden, dat de kronen bij gebrek aan houvast er weer af zouden vallen.
In overleg met de patiënt ben ik vervolgens tot het volgende behandelplan gekomen:
1) Als eerste zou ik een wortelkanaalbehandeling uitvoeren in de achterste grote kies, zodat de zenuw uit de kies verwijderd werd en ik zorgeloos de kies kon omslijpen en verlagen, zonder angst de zenuw te beschadigen.
2) Vervolgens zouden we via een zogeheten ‘flapoperatie’ het kaakbot rond de kiezen enkele millimeters verlagen, zodat er genoeg lengte voor de kiezen werd gecreëerd voor het omslijpen van de kieze: De zogeheten ‘kroonverlengingsprocedure’ (2x).
3) Na het genezen van het kaakbot en het tandvlees rondom de kiezen, zou de brug vervaardigd worden.
Op de dag van de operatie heb ik ervoor gezorgd dat er in totaal 3 tandartsassistenten aanwezig waren: Marjolein, Lucy en Jessica, alle drie ervaren in assisteren tijdens chirurgische mondoperaties.
Als eerste heb ik de linker onderkaak van de patiënt goed verdoofd en heb ik de patiënt laten spoelen met een bekertje Perio-Aid desinfecterende mondspoeling. De patiënt werd gevraagd nog even in de wachtkamer plaats te nemen. Ondertussen splitste het team zich vervolgens in een niet-steriel gedeelte en het steriele-team en richtte de behandelkamer verder in.
Vervolgens ging de patiënt weer in de behandelstoel zitten en werd hij bedekt met een steriel laken met een ronde opening naar de mond. We gingen vervolgens met z’n drieën om het werkveld zitten en begonnen met de operatie. Ik (tandarts Draga) zit links en voerde de operatie uit, in het midden zit Marjolein die zorgde voor de wondspreiding en presenteren van het werkveld, Lucy zit rechts en zorgde voor het drooghouden van het werkgebied en het toedienen van fysiologisch zout.

Na het verlagen van het bot rondom de twee kiezen, heb ik de wond gehecht met 7 hechtingen van een niet oplosbaar hechtmateriaal .De patiënt kreeg een ‘koelzakje’ om op de wang te drukken tegen eventuele zwelling. De patiënt heeft van ons een extra-soft tandenborstel meegekregen en het advies gedurende 2 weken de twee kiezen slechts voorzichtig te poetsen en het geopereerde tandvlees niet te raken. De patiënt poetst en spoelt gedurende 2 weken met Perio-Aid desinfecterende tandpasta en mondspoelmiddel om ontsteking tegen te gaan. De patiënt heeft een recept meegekregen voor Ibuprofen tegen eventuele later optredende ontsteking en pijn. Ik hield elke dag telefonisch contact met de patiënt om te vragen hoe het genezingsproces verliep en of er pijn of bloeding optrad.
Toen ik de patiënt in de avond opbelde om te informeren hoe het ging, ging het eigenlijk heel goed. De verdoving was uitgewerkt, maar de patiënt had geen ernstige pijn. De patiënt had geen pijnstilling of ibuprofen nodig. Hij nam het wel als voorzorg voor de nacht. De wondgenezing verliep vanaf toen vrijwel pijnloos en probleemloos.
Ik maakte met de patiënt een afspraak om over 3 weken de niet oplosbare hechtingen te verwijderen. Tijdens deze afspraak zag de wond er gezond uit: Het tandvlees was mooi licht roze, niet gezwollen, deed geen pijn en bloede niet. Het tandvlees had zich ook weer sterk aan het onderliggende kaakbot gehecht.
Anderhalve maand later zou het onderliggende kaakbot genoeg zijn genezen en stabiel genoeg zijn om een duurzame brug te vervaardigen van element 35 tot element 37.